Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: obtrectā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
obtrectō |
obtrector |
obtrectem |
obtrecter |
— |
— |
| 2 p. |
obtrectas |
obtrectāris |
obtrectes |
obtrectēris |
obtrectā |
obtrectare |
| 3 p. |
obtrectat |
obtrectātur |
obtrectet |
obtrectētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
obtrectāmus |
obtrectāmur |
obtrectēmus |
obtrectēmur |
— |
— |
| 2 p. |
obtrectātis |
obtrectāmini |
obtrectētis |
obtrectēmini |
obtrectāte |
obtrectamini |
| 3 p. |
obtrectant |
obtrectantur |
obtrectent |
obtrectentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
obtrectābam |
obtrectābar |
obtrectārem |
obtrectārer |
| 2 p. |
obtrectābas |
obtrectabāris |
obtrectāres |
obtrectarēris |
| 3 p. |
obtrectābat |
obtrectabātur |
obtrectāret |
obtrectarētur |
| Plur. |
1 p. |
obtrectabāmus |
obtrectabāmur |
obtrectarēmus |
obtrectarēmur |
| 2 p. |
obtrectabātis |
obtrectabamini |
obtrectarētis |
obtrectarēmini |
| 3 p. |
obtrectābant |
obtrectabantur |
obtrectarent |
obtrectarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
obtrectābo |
obtrectabor |
— |
| 2 p. |
obtrectābis |
obtrectaberis |
obtrectāto |
| 3 p. |
obtrectābit |
obtrectabitur |
obtrectāto |
| Plur. |
1 p. |
obtrectabimus |
obtrectabimur |
— |
| 2 p. |
obtrectabitis |
obtrectabimini |
obtrectatōte |
| 3 p. |
obtrectabuntur |
obtrectanto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
obtrectāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
obtrectāri |
| Participium praesentis actīvi |
obtrectāns |
| Gerundium |
obtrectandī |
| Gerundivum |
obtrectandus, -a, -um |
Основа перфекта: obtrectāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
obtrectāvī |
obtrectāverim |
obtrectāveram |
obtrectāvissem |
obtrectāverō |
| 2 p. |
obtrectāvisti |
obtrectāveris |
obtrectāveras |
obtrectāvisses |
obtrectāveris |
| 3 p. |
obtrectāvit |
obtrectāverit |
obtrectāverat |
obtrectāvisset |
obtrectāverit |
| Pl. |
1 p. |
obtrectāvimus |
obtrectāverimus |
obtrectāverāmus |
obtrectāvissēmus |
obtrectāverimus |
| 2 p. |
obtrectāvistis |
obtrectāveritis |
obtrectāverātis |
obtrectāvissētis |
obtrectāveritis |
| 3 p. |
obtrectāvērunt |
obtrectāverint |
obtrectāverant |
obtrectāvissent |
obtrectāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
obtrectāvisse |
Основа супина: obtrectāt-
| Participium perfecti passivi |
obtrectātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
obtrectātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
obtrectātum |
| Supinum II |
obtrectātū |
ob-trec-to
Глагол, первое спряжение.
Приставка: ob-; корень: -trec-; суффикс: -t; окончание: -o.