Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: obundā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
obundō |
obundor |
obundem |
obunder |
— |
— |
| 2 p. |
obundas |
obundāris |
obundes |
obundēris |
obundā |
obundare |
| 3 p. |
obundat |
obundātur |
obundet |
obundētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
obundāmus |
obundāmur |
obundēmus |
obundēmur |
— |
— |
| 2 p. |
obundātis |
obundāmini |
obundētis |
obundēmini |
obundāte |
obundamini |
| 3 p. |
obundant |
obundantur |
obundent |
obundentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
obundābam |
obundābar |
obundārem |
obundārer |
| 2 p. |
obundābas |
obundabāris |
obundāres |
obundarēris |
| 3 p. |
obundābat |
obundabātur |
obundāret |
obundarētur |
| Plur. |
1 p. |
obundabāmus |
obundabāmur |
obundarēmus |
obundarēmur |
| 2 p. |
obundabātis |
obundabamini |
obundarētis |
obundarēmini |
| 3 p. |
obundābant |
obundabantur |
obundarent |
obundarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
obundābo |
obundabor |
— |
| 2 p. |
obundābis |
obundaberis |
obundāto |
| 3 p. |
obundābit |
obundabitur |
obundāto |
| Plur. |
1 p. |
obundabimus |
obundabimur |
— |
| 2 p. |
obundabitis |
obundabimini |
obundatōte |
| 3 p. |
obundabuntur |
obundanto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
obundāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
obundāri |
| Participium praesentis actīvi |
obundāns |
| Gerundium |
obundandī |
| Gerundivum |
obundandus, -a, -um |
Основа перфекта: obundāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
obundāvī |
obundāverim |
obundāveram |
obundāvissem |
obundāverō |
| 2 p. |
obundāvisti |
obundāveris |
obundāveras |
obundāvisses |
obundāveris |
| 3 p. |
obundāvit |
obundāverit |
obundāverat |
obundāvisset |
obundāverit |
| Pl. |
1 p. |
obundāvimus |
obundāverimus |
obundāverāmus |
obundāvissēmus |
obundāverimus |
| 2 p. |
obundāvistis |
obundāveritis |
obundāverātis |
obundāvissētis |
obundāveritis |
| 3 p. |
obundāvērunt |
obundāverint |
obundāverant |
obundāvissent |
obundāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
obundāvisse |
Основа супина: obundāt-
| Participium perfecti passivi |
obundātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
obundātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
obundātum |
| Supinum II |
obundātū |
obundo
Глагол, первое спряжение.
Приставка: ob-; корень: --.