Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: percontā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
— |
percontor |
— |
perconter |
— |
— |
| 2 p. |
— |
percontāris |
— |
percontēris |
— |
percontare |
| 3 p. |
— |
percontātur |
— |
percontētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
— |
percontāmur |
— |
percontēmur |
— |
— |
| 2 p. |
— |
percontāmini |
— |
percontēmini |
— |
percontamini |
| 3 p. |
— |
percontantur |
— |
percontentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
— |
percontābar |
— |
percontārer |
| 2 p. |
— |
percontabāris |
— |
percontarēris |
| 3 p. |
— |
percontabātur |
— |
percontarētur |
| Plur. |
1 p. |
— |
percontabāmur |
— |
percontarēmur |
| 2 p. |
— |
percontabamini |
— |
percontarēmini |
| 3 p. |
— |
percontabantur |
— |
percontarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
— |
percontabor |
— |
| 2 p. |
— |
percontaberis |
— |
| 3 p. |
— |
percontabitur |
— |
| Plur. |
1 p. |
— |
percontabimur |
— |
| 2 p. |
— |
percontabimini |
— |
| 3 p. |
percontabuntur |
— |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
— |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
percontāri |
| Participium praesentis actīvi |
percontāns |
| Gerundium |
percontandī |
| Gerundivum |
percontandus, -a, -um |
Основа супина: percontāt-
| Participium perfecti passivi |
percontātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
percontātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
percontātum |
| Supinum II |
percontātū |
per-con-tor
Глагол (отложительный), первое спряжение.
Приставка: per-; корень: --.