Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: permundā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
permundō |
permundor |
permundem |
permunder |
— |
— |
| 2 p. |
permundas |
permundāris |
permundes |
permundēris |
permundā |
permundare |
| 3 p. |
permundat |
permundātur |
permundet |
permundētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
permundāmus |
permundāmur |
permundēmus |
permundēmur |
— |
— |
| 2 p. |
permundātis |
permundāmini |
permundētis |
permundēmini |
permundāte |
permundamini |
| 3 p. |
permundant |
permundantur |
permundent |
permundentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
permundābam |
permundābar |
permundārem |
permundārer |
| 2 p. |
permundābas |
permundabāris |
permundāres |
permundarēris |
| 3 p. |
permundābat |
permundabātur |
permundāret |
permundarētur |
| Plur. |
1 p. |
permundabāmus |
permundabāmur |
permundarēmus |
permundarēmur |
| 2 p. |
permundabātis |
permundabamini |
permundarētis |
permundarēmini |
| 3 p. |
permundābant |
permundabantur |
permundarent |
permundarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
permundābo |
permundabor |
— |
| 2 p. |
permundābis |
permundaberis |
permundāto |
| 3 p. |
permundābit |
permundabitur |
permundāto |
| Plur. |
1 p. |
permundabimus |
permundabimur |
— |
| 2 p. |
permundabitis |
permundabimini |
permundatōte |
| 3 p. |
permundabuntur |
permundanto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
permundāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
permundāri |
| Participium praesentis actīvi |
permundāns |
| Gerundium |
permundandī |
| Gerundivum |
permundandus, -a, -um |
per-mun-do
Глагол, первое спряжение.
Приставка: per-; корень: -mund-; окончание: -o.