Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: praevaricā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
praevaricō |
praevaricor |
praevaricem |
praevaricer |
— |
— |
| 2 p. |
praevaricas |
praevaricāris |
praevarices |
praevaricēris |
praevaricā |
praevaricare |
| 3 p. |
praevaricat |
praevaricātur |
praevaricet |
praevaricētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
praevaricāmus |
praevaricāmur |
praevaricēmus |
praevaricēmur |
— |
— |
| 2 p. |
praevaricātis |
praevaricāmini |
praevaricētis |
praevaricēmini |
praevaricāte |
praevaricamini |
| 3 p. |
praevaricant |
praevaricantur |
praevaricent |
praevaricentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
praevaricābam |
praevaricābar |
praevaricārem |
praevaricārer |
| 2 p. |
praevaricābas |
praevaricabāris |
praevaricāres |
praevaricarēris |
| 3 p. |
praevaricābat |
praevaricabātur |
praevaricāret |
praevaricarētur |
| Plur. |
1 p. |
praevaricabāmus |
praevaricabāmur |
praevaricarēmus |
praevaricarēmur |
| 2 p. |
praevaricabātis |
praevaricabamini |
praevaricarētis |
praevaricarēmini |
| 3 p. |
praevaricābant |
praevaricabantur |
praevaricarent |
praevaricarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
praevaricābo |
praevaricabor |
— |
| 2 p. |
praevaricābis |
praevaricaberis |
praevaricāto |
| 3 p. |
praevaricābit |
praevaricabitur |
praevaricāto |
| Plur. |
1 p. |
praevaricabimus |
praevaricabimur |
— |
| 2 p. |
praevaricabitis |
praevaricabimini |
praevaricatōte |
| 3 p. |
praevaricabuntur |
praevaricanto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
praevaricāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
praevaricāri |
| Participium praesentis actīvi |
praevaricāns |
| Gerundium |
praevaricandī |
| Gerundivum |
praevaricandus, -a, -um |
Основа перфекта: praevaricāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
praevaricāvī |
praevaricāverim |
praevaricāveram |
praevaricāvissem |
praevaricāverō |
| 2 p. |
praevaricāvisti |
praevaricāveris |
praevaricāveras |
praevaricāvisses |
praevaricāveris |
| 3 p. |
praevaricāvit |
praevaricāverit |
praevaricāverat |
praevaricāvisset |
praevaricāverit |
| Pl. |
1 p. |
praevaricāvimus |
praevaricāverimus |
praevaricāverāmus |
praevaricāvissēmus |
praevaricāverimus |
| 2 p. |
praevaricāvistis |
praevaricāveritis |
praevaricāverātis |
praevaricāvissētis |
praevaricāveritis |
| 3 p. |
praevaricāvērunt |
praevaricāverint |
praevaricāverant |
praevaricāvissent |
praevaricāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
praevaricāvisse |
Основа супина: praevaricāt-
| Participium perfecti passivi |
praevaricātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
praevaricātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
praevaricātum |
| Supinum II |
praevaricātū |
praevarico
Глагол, первое спряжение.
Приставка: prae-; корень: --.