Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: reclinā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
reclinō |
reclinor |
reclinem |
recliner |
— |
— |
| 2 p. |
reclinas |
reclināris |
reclines |
reclinēris |
reclinā |
reclinare |
| 3 p. |
reclinat |
reclinātur |
reclinet |
reclinētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
reclināmus |
reclināmur |
reclinēmus |
reclinēmur |
— |
— |
| 2 p. |
reclinātis |
reclināmini |
reclinētis |
reclinēmini |
reclināte |
reclinamini |
| 3 p. |
reclinant |
reclinantur |
reclinent |
reclinentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
reclinābam |
reclinābar |
reclinārem |
reclinārer |
| 2 p. |
reclinābas |
reclinabāris |
reclināres |
reclinarēris |
| 3 p. |
reclinābat |
reclinabātur |
reclināret |
reclinarētur |
| Plur. |
1 p. |
reclinabāmus |
reclinabāmur |
reclinarēmus |
reclinarēmur |
| 2 p. |
reclinabātis |
reclinabamini |
reclinarētis |
reclinarēmini |
| 3 p. |
reclinābant |
reclinabantur |
reclinarent |
reclinarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
reclinābo |
reclinabor |
— |
| 2 p. |
reclinābis |
reclinaberis |
reclināto |
| 3 p. |
reclinābit |
reclinabitur |
reclināto |
| Plur. |
1 p. |
reclinabimus |
reclinabimur |
— |
| 2 p. |
reclinabitis |
reclinabimini |
reclinatōte |
| 3 p. |
reclinabuntur |
reclinanto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
reclināre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
reclināri |
| Participium praesentis actīvi |
reclināns |
| Gerundium |
reclinandī |
| Gerundivum |
reclinandus, -a, -um |
Основа перфекта: reclināv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
reclināvī |
reclināverim |
reclināveram |
reclināvissem |
reclināverō |
| 2 p. |
reclināvisti |
reclināveris |
reclināveras |
reclināvisses |
reclināveris |
| 3 p. |
reclināvit |
reclināverit |
reclināverat |
reclināvisset |
reclināverit |
| Pl. |
1 p. |
reclināvimus |
reclināverimus |
reclināverāmus |
reclināvissēmus |
reclināverimus |
| 2 p. |
reclināvistis |
reclināveritis |
reclināverātis |
reclināvissētis |
reclināveritis |
| 3 p. |
reclināvērunt |
reclināverint |
reclināverant |
reclināvissent |
reclināverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
reclināvisse |
Основа супина: reclināt-
| Participium perfecti passivi |
reclinātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
reclinātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
reclinātum |
| Supinum II |
reclinātū |
reclino
Глагол, первое спряжение.
Приставка: re-; корень: --.