Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: reductā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
reductō |
reductor |
reductem |
reducter |
— |
— |
| 2 p. |
reductas |
reductāris |
reductes |
reductēris |
reductā |
reductare |
| 3 p. |
reductat |
reductātur |
reductet |
reductētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
reductāmus |
reductāmur |
reductēmus |
reductēmur |
— |
— |
| 2 p. |
reductātis |
reductāmini |
reductētis |
reductēmini |
reductāte |
reductamini |
| 3 p. |
reductant |
reductantur |
reductent |
reductentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
reductābam |
reductābar |
reductārem |
reductārer |
| 2 p. |
reductābas |
reductabāris |
reductāres |
reductarēris |
| 3 p. |
reductābat |
reductabātur |
reductāret |
reductarētur |
| Plur. |
1 p. |
reductabāmus |
reductabāmur |
reductarēmus |
reductarēmur |
| 2 p. |
reductabātis |
reductabamini |
reductarētis |
reductarēmini |
| 3 p. |
reductābant |
reductabantur |
reductarent |
reductarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
reductābo |
reductabor |
— |
| 2 p. |
reductābis |
reductaberis |
reductāto |
| 3 p. |
reductābit |
reductabitur |
reductāto |
| Plur. |
1 p. |
reductabimus |
reductabimur |
— |
| 2 p. |
reductabitis |
reductabimini |
reductatōte |
| 3 p. |
reductabuntur |
reductanto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
reductāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
reductāri |
| Participium praesentis actīvi |
reductāns |
| Gerundium |
reductandī |
| Gerundivum |
reductandus, -a, -um |
Основа перфекта: reductāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
reductāvī |
reductāverim |
reductāveram |
reductāvissem |
reductāverō |
| 2 p. |
reductāvisti |
reductāveris |
reductāveras |
reductāvisses |
reductāveris |
| 3 p. |
reductāvit |
reductāverit |
reductāverat |
reductāvisset |
reductāverit |
| Pl. |
1 p. |
reductāvimus |
reductāverimus |
reductāverāmus |
reductāvissēmus |
reductāverimus |
| 2 p. |
reductāvistis |
reductāveritis |
reductāverātis |
reductāvissētis |
reductāveritis |
| 3 p. |
reductāvērunt |
reductāverint |
reductāverant |
reductāvissent |
reductāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
reductāvisse |
Основа супина: reductāt-
| Participium perfecti passivi |
reductātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
reductātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
reductātum |
| Supinum II |
reductātū |
reducto
Глагол, первое спряжение.
Приставка: re-; корень: --.