Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: reflā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
reflō |
reflor |
reflem |
refler |
— |
— |
| 2 p. |
reflas |
reflāris |
refles |
reflēris |
reflā |
reflare |
| 3 p. |
reflat |
reflātur |
reflet |
reflētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
reflāmus |
reflāmur |
reflēmus |
reflēmur |
— |
— |
| 2 p. |
reflātis |
reflāmini |
reflētis |
reflēmini |
reflāte |
reflamini |
| 3 p. |
reflant |
reflantur |
reflent |
reflentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
reflābam |
reflābar |
reflārem |
reflārer |
| 2 p. |
reflābas |
reflabāris |
reflāres |
reflarēris |
| 3 p. |
reflābat |
reflabātur |
reflāret |
reflarētur |
| Plur. |
1 p. |
reflabāmus |
reflabāmur |
reflarēmus |
reflarēmur |
| 2 p. |
reflabātis |
reflabamini |
reflarētis |
reflarēmini |
| 3 p. |
reflābant |
reflabantur |
reflarent |
reflarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
reflābo |
reflabor |
— |
| 2 p. |
reflābis |
reflaberis |
reflāto |
| 3 p. |
reflābit |
reflabitur |
reflāto |
| Plur. |
1 p. |
reflabimus |
reflabimur |
— |
| 2 p. |
reflabitis |
reflabimini |
reflatōte |
| 3 p. |
reflabuntur |
reflanto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
reflāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
reflāri |
| Participium praesentis actīvi |
reflāns |
| Gerundium |
reflandī |
| Gerundivum |
reflandus, -a, -um |
Основа перфекта: reflāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
reflāvī |
reflāverim |
reflāveram |
reflāvissem |
reflāverō |
| 2 p. |
reflāvisti |
reflāveris |
reflāveras |
reflāvisses |
reflāveris |
| 3 p. |
reflāvit |
reflāverit |
reflāverat |
reflāvisset |
reflāverit |
| Pl. |
1 p. |
reflāvimus |
reflāverimus |
reflāverāmus |
reflāvissēmus |
reflāverimus |
| 2 p. |
reflāvistis |
reflāveritis |
reflāverātis |
reflāvissētis |
reflāveritis |
| 3 p. |
reflāvērunt |
reflāverint |
reflāverant |
reflāvissent |
reflāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
reflāvisse |
Основа супина: reflāt-
| Participium perfecti passivi |
reflātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
reflātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
reflātum |
| Supinum II |
reflātū |
reflo
Глагол, первое спряжение.
Приставка: re-; корень: --.