Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: relocā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
relocō |
relocor |
relocem |
relocer |
— |
— |
| 2 p. |
relocas |
relocāris |
reloces |
relocēris |
relocā |
relocare |
| 3 p. |
relocat |
relocātur |
relocet |
relocētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
relocāmus |
relocāmur |
relocēmus |
relocēmur |
— |
— |
| 2 p. |
relocātis |
relocāmini |
relocētis |
relocēmini |
relocāte |
relocamini |
| 3 p. |
relocant |
relocantur |
relocent |
relocentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
relocābam |
relocābar |
relocārem |
relocārer |
| 2 p. |
relocābas |
relocabāris |
relocāres |
relocarēris |
| 3 p. |
relocābat |
relocabātur |
relocāret |
relocarētur |
| Plur. |
1 p. |
relocabāmus |
relocabāmur |
relocarēmus |
relocarēmur |
| 2 p. |
relocabātis |
relocabamini |
relocarētis |
relocarēmini |
| 3 p. |
relocābant |
relocabantur |
relocarent |
relocarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
relocābo |
relocabor |
— |
| 2 p. |
relocābis |
relocaberis |
relocāto |
| 3 p. |
relocābit |
relocabitur |
relocāto |
| Plur. |
1 p. |
relocabimus |
relocabimur |
— |
| 2 p. |
relocabitis |
relocabimini |
relocatōte |
| 3 p. |
relocabuntur |
relocanto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
relocāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
relocāri |
| Participium praesentis actīvi |
relocāns |
| Gerundium |
relocandī |
| Gerundivum |
relocandus, -a, -um |
Основа перфекта: relocāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
relocāvī |
relocāverim |
relocāveram |
relocāvissem |
relocāverō |
| 2 p. |
relocāvisti |
relocāveris |
relocāveras |
relocāvisses |
relocāveris |
| 3 p. |
relocāvit |
relocāverit |
relocāverat |
relocāvisset |
relocāverit |
| Pl. |
1 p. |
relocāvimus |
relocāverimus |
relocāverāmus |
relocāvissēmus |
relocāverimus |
| 2 p. |
relocāvistis |
relocāveritis |
relocāverātis |
relocāvissētis |
relocāveritis |
| 3 p. |
relocāvērunt |
relocāverint |
relocāverant |
relocāvissent |
relocāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
relocāvisse |
Основа супина: relocāt-
| Participium perfecti passivi |
relocātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
relocātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
relocātum |
| Supinum II |
relocātū |
reloco
Глагол, первое спряжение.
Приставка: re-; корень: --.