Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: resilī-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
resiliō |
resilior |
resiliam |
resiliar |
— |
— |
| 2 p. |
resilis |
resilīris |
resilias |
resiliāris |
resilī |
resilīre |
| 3 p. |
resilit |
resilītur |
resiliat |
resiliātur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
resilīmus |
resilīmur |
resiliāmus |
resiliāmur |
— |
— |
| 2 p. |
resilītis |
resilimini |
resiliātis |
resiliāmini |
resilīte |
resilimini |
| 3 p. |
resiliunt |
resiliuntur |
resiliant |
resiliantur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
resiliēbam |
resiliēbar |
resilīrem |
resilīrer |
| 2 p. |
resiliēbas |
resiliebāris |
resilīres |
resilirēris |
| 3 p. |
resiliēbat |
resiliebātur |
resilīret |
resilirētur |
| Plur. |
1 p. |
resiliebāmus |
resiliebāmur |
resilirēmus |
resilirēmur |
| 2 p. |
resiliebātis |
resiliebamini |
resilirētis |
resilirēmini |
| 3 p. |
resiliēbant |
resiliebantur |
resilīrent |
resilirentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
resiliam |
resiliar |
— |
| 2 p. |
resilies |
resiliēris |
resilīto |
| 3 p. |
resiliet |
resiliētur |
resilīto |
| Plur. |
1 p. |
resiliēmus |
resiliēmur |
— |
| 2 p. |
resiliētis |
resiliemini |
resilitōte |
| 3 p. |
resilientur |
resiliunto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
resilīre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
resilīri |
| Participium praesentis actīvi |
resiliens |
| Gerundium |
resiliendi |
| Gerundivum |
resiliendus, -a, -um |
Основа перфекта: resilīv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
resilīvī |
resilīverim |
resilīveram |
resilīvissem |
resilīverō |
| 2 p. |
resilīvisti |
resilīveris |
resilīveras |
resilīvisses |
resilīveris |
| 3 p. |
resilīvit |
resilīverit |
resilīverat |
resilīvisset |
resilīverit |
| Pl. |
1 p. |
resilīvimus |
resilīverimus |
resilīverāmus |
resilīvissēmus |
resilīverimus |
| 2 p. |
resilīvistis |
resilīveritis |
resilīverātis |
resilīvissētis |
resilīveritis |
| 3 p. |
resilīvērunt |
resilīverint |
resilīverant |
resilīvissent |
resilīverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
resilīvisse |
Основа супина: resilīt-
| Participium perfecti passivi |
resilītus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
resilītūrus, -a, -um |
| Supinum I |
resilītum |
| Supinum II |
resilītū |
resiliō
Глагол, четвёртое спряжение.
Приставка: re-; корень: --.