Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: resuscitā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
resuscitō |
resuscitor |
resuscitem |
resusciter |
— |
— |
| 2 p. |
resuscitas |
resuscitāris |
resuscites |
resuscitēris |
resuscitā |
resuscitare |
| 3 p. |
resuscitat |
resuscitātur |
resuscitet |
resuscitētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
resuscitāmus |
resuscitāmur |
resuscitēmus |
resuscitēmur |
— |
— |
| 2 p. |
resuscitātis |
resuscitāmini |
resuscitētis |
resuscitēmini |
resuscitāte |
resuscitamini |
| 3 p. |
resuscitant |
resuscitantur |
resuscitent |
resuscitentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
resuscitābam |
resuscitābar |
resuscitārem |
resuscitārer |
| 2 p. |
resuscitābas |
resuscitabāris |
resuscitāres |
resuscitarēris |
| 3 p. |
resuscitābat |
resuscitabātur |
resuscitāret |
resuscitarētur |
| Plur. |
1 p. |
resuscitabāmus |
resuscitabāmur |
resuscitarēmus |
resuscitarēmur |
| 2 p. |
resuscitabātis |
resuscitabamini |
resuscitarētis |
resuscitarēmini |
| 3 p. |
resuscitābant |
resuscitabantur |
resuscitarent |
resuscitarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
resuscitābo |
resuscitabor |
— |
| 2 p. |
resuscitābis |
resuscitaberis |
resuscitāto |
| 3 p. |
resuscitābit |
resuscitabitur |
resuscitāto |
| Plur. |
1 p. |
resuscitabimus |
resuscitabimur |
— |
| 2 p. |
resuscitabitis |
resuscitabimini |
resuscitatōte |
| 3 p. |
resuscitabuntur |
resuscitanto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
resuscitāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
resuscitāri |
| Participium praesentis actīvi |
resuscitāns |
| Gerundium |
resuscitandī |
| Gerundivum |
resuscitandus, -a, -um |
Основа перфекта: resuscitāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
resuscitāvī |
resuscitāverim |
resuscitāveram |
resuscitāvissem |
resuscitāverō |
| 2 p. |
resuscitāvisti |
resuscitāveris |
resuscitāveras |
resuscitāvisses |
resuscitāveris |
| 3 p. |
resuscitāvit |
resuscitāverit |
resuscitāverat |
resuscitāvisset |
resuscitāverit |
| Pl. |
1 p. |
resuscitāvimus |
resuscitāverimus |
resuscitāverāmus |
resuscitāvissēmus |
resuscitāverimus |
| 2 p. |
resuscitāvistis |
resuscitāveritis |
resuscitāverātis |
resuscitāvissētis |
resuscitāveritis |
| 3 p. |
resuscitāvērunt |
resuscitāverint |
resuscitāverant |
resuscitāvissent |
resuscitāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
resuscitāvisse |
Основа супина: resuscitāt-
| Participium perfecti passivi |
resuscitātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
resuscitātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
resuscitātum |
| Supinum II |
resuscitātū |
resuscito
Глагол, первое спряжение.
Приставка: re-; корень: --.