sonabilis
Латинский
Морфологические и синтаксические свойства
| падеж | ед. ч. | мн. ч. | ||
|---|---|---|---|---|
| муж. и жен. р. | ср. р. | муж. и жен. р. | ср. р. | |
| Ном. | sonābilis | sonābile | sonābilēs | sonābilia |
| Ген. | sonābilis | sonābilis | sonābilium | sonābilium |
| Дат. | sonābilī | sonābilī | sonābilibus | sonābilibus |
| Акк. | sonābilem | sonābile | sonābilēs | sonābilia |
| Абл. | sonābilī | sonābilī | sonābilibus | sonābilibus |
| Вок. | sonābilis | sonābile | sonābilēs | sonābilia |
sonābilis
Прилагательное, третье гласное склонение.
| Степени сравнения | |||
|---|---|---|---|
| м. | ж. | ср. | |
| Сравнительная | sonābilior | sonābilior | sonābilius |
| Превосходная | sonābilissĭmus | sonābilissĭma | sonābilissĭmum |
| Наречие от прилагательного sonabilis |
|---|
| sonābiliter |
Корень: --.
Произношение
- МФА (классическое произношение): [soˈnaː.bi.lis]
Семантические свойства
Значение
Синонимы
Антонимы
Гиперонимы
Гипонимы
Родственные слова
| Ближайшее родство | |
Этимология
Происходит от ??