Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: subigitā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
subigitō |
subigitor |
subigitem |
subigiter |
— |
— |
| 2 p. |
subigitas |
subigitāris |
subigites |
subigitēris |
subigitā |
subigitare |
| 3 p. |
subigitat |
subigitātur |
subigitet |
subigitētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
subigitāmus |
subigitāmur |
subigitēmus |
subigitēmur |
— |
— |
| 2 p. |
subigitātis |
subigitāmini |
subigitētis |
subigitēmini |
subigitāte |
subigitamini |
| 3 p. |
subigitant |
subigitantur |
subigitent |
subigitentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
subigitābam |
subigitābar |
subigitārem |
subigitārer |
| 2 p. |
subigitābas |
subigitabāris |
subigitāres |
subigitarēris |
| 3 p. |
subigitābat |
subigitabātur |
subigitāret |
subigitarētur |
| Plur. |
1 p. |
subigitabāmus |
subigitabāmur |
subigitarēmus |
subigitarēmur |
| 2 p. |
subigitabātis |
subigitabamini |
subigitarētis |
subigitarēmini |
| 3 p. |
subigitābant |
subigitabantur |
subigitarent |
subigitarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
subigitābo |
subigitabor |
— |
| 2 p. |
subigitābis |
subigitaberis |
subigitāto |
| 3 p. |
subigitābit |
subigitabitur |
subigitāto |
| Plur. |
1 p. |
subigitabimus |
subigitabimur |
— |
| 2 p. |
subigitabitis |
subigitabimini |
subigitatōte |
| 3 p. |
subigitabuntur |
subigitanto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
subigitāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
subigitāri |
| Participium praesentis actīvi |
subigitāns |
| Gerundium |
subigitandī |
| Gerundivum |
subigitandus, -a, -um |
su-bi-gi-to
Глагол, первое спряжение.
Приставка: sub-; корень: --.