Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: subvenī-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
subveniō |
subvenior |
subveniam |
subveniar |
— |
— |
| 2 p. |
subvenis |
subvenīris |
subvenias |
subveniāris |
subvenī |
subvenīre |
| 3 p. |
subvenit |
subvenītur |
subveniat |
subveniātur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
subvenīmus |
subvenīmur |
subveniāmus |
subveniāmur |
— |
— |
| 2 p. |
subvenītis |
subvenimini |
subveniātis |
subveniāmini |
subvenīte |
subvenimini |
| 3 p. |
subveniunt |
subveniuntur |
subveniant |
subveniantur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
subveniēbam |
subveniēbar |
subvenīrem |
subvenīrer |
| 2 p. |
subveniēbas |
subveniebāris |
subvenīres |
subvenirēris |
| 3 p. |
subveniēbat |
subveniebātur |
subvenīret |
subvenirētur |
| Plur. |
1 p. |
subveniebāmus |
subveniebāmur |
subvenirēmus |
subvenirēmur |
| 2 p. |
subveniebātis |
subveniebamini |
subvenirētis |
subvenirēmini |
| 3 p. |
subveniēbant |
subveniebantur |
subvenīrent |
subvenirentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
subveniam |
subveniar |
— |
| 2 p. |
subvenies |
subveniēris |
subvenīto |
| 3 p. |
subveniet |
subveniētur |
subvenīto |
| Plur. |
1 p. |
subveniēmus |
subveniēmur |
— |
| 2 p. |
subveniētis |
subveniemini |
subvenitōte |
| 3 p. |
subvenientur |
subveniunto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
subvenīre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
subvenīri |
| Participium praesentis actīvi |
subveniens |
| Gerundium |
subveniendi |
| Gerundivum |
subveniendus, -a, -um |
Основа перфекта: subvenīv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
subvenīvī |
subvenīverim |
subvenīveram |
subvenīvissem |
subvenīverō |
| 2 p. |
subvenīvisti |
subvenīveris |
subvenīveras |
subvenīvisses |
subvenīveris |
| 3 p. |
subvenīvit |
subvenīverit |
subvenīverat |
subvenīvisset |
subvenīverit |
| Pl. |
1 p. |
subvenīvimus |
subvenīverimus |
subvenīverāmus |
subvenīvissēmus |
subvenīverimus |
| 2 p. |
subvenīvistis |
subvenīveritis |
subvenīverātis |
subvenīvissētis |
subvenīveritis |
| 3 p. |
subvenīvērunt |
subvenīverint |
subvenīverant |
subvenīvissent |
subvenīverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
subvenīvisse |
Основа супина: subvenīt-
| Participium perfecti passivi |
subvenītus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
subvenītūrus, -a, -um |
| Supinum I |
subvenītum |
| Supinum II |
subvenītū |
subvenio
Глагол, четвёртое спряжение.
Приставка: sub-; корень: --.