Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: sugglutī-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
sugglutiō |
sugglutior |
sugglutiam |
sugglutiar |
— |
— |
| 2 p. |
sugglutis |
sugglutīris |
sugglutias |
sugglutiāris |
sugglutī |
sugglutīre |
| 3 p. |
sugglutit |
sugglutītur |
sugglutiat |
sugglutiātur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
sugglutīmus |
sugglutīmur |
sugglutiāmus |
sugglutiāmur |
— |
— |
| 2 p. |
sugglutītis |
sugglutimini |
sugglutiātis |
sugglutiāmini |
sugglutīte |
sugglutimini |
| 3 p. |
sugglutiunt |
sugglutiuntur |
sugglutiant |
sugglutiantur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
sugglutiēbam |
sugglutiēbar |
sugglutīrem |
sugglutīrer |
| 2 p. |
sugglutiēbas |
sugglutiebāris |
sugglutīres |
sugglutirēris |
| 3 p. |
sugglutiēbat |
sugglutiebātur |
sugglutīret |
sugglutirētur |
| Plur. |
1 p. |
sugglutiebāmus |
sugglutiebāmur |
sugglutirēmus |
sugglutirēmur |
| 2 p. |
sugglutiebātis |
sugglutiebamini |
sugglutirētis |
sugglutirēmini |
| 3 p. |
sugglutiēbant |
sugglutiebantur |
sugglutīrent |
sugglutirentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
sugglutiam |
sugglutiar |
— |
| 2 p. |
suggluties |
sugglutiēris |
sugglutīto |
| 3 p. |
sugglutiet |
sugglutiētur |
sugglutīto |
| Plur. |
1 p. |
sugglutiēmus |
sugglutiēmur |
— |
| 2 p. |
sugglutiētis |
sugglutiemini |
sugglutitōte |
| 3 p. |
sugglutientur |
sugglutiunto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
sugglutīre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
sugglutīri |
| Participium praesentis actīvi |
sugglutiens |
| Gerundium |
sugglutiendi |
| Gerundivum |
sugglutiendus, -a, -um |
Основа перфекта: sugglutīv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
sugglutīvī |
sugglutīverim |
sugglutīveram |
sugglutīvissem |
sugglutīverō |
| 2 p. |
sugglutīvisti |
sugglutīveris |
sugglutīveras |
sugglutīvisses |
sugglutīveris |
| 3 p. |
sugglutīvit |
sugglutīverit |
sugglutīverat |
sugglutīvisset |
sugglutīverit |
| Pl. |
1 p. |
sugglutīvimus |
sugglutīverimus |
sugglutīverāmus |
sugglutīvissēmus |
sugglutīverimus |
| 2 p. |
sugglutīvistis |
sugglutīveritis |
sugglutīverātis |
sugglutīvissētis |
sugglutīveritis |
| 3 p. |
sugglutīvērunt |
sugglutīverint |
sugglutīverant |
sugglutīvissent |
sugglutīverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
sugglutīvisse |
Основа супина: sugglutīt-
| Participium perfecti passivi |
sugglutītus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
sugglutītūrus, -a, -um |
| Supinum I |
sugglutītum |
| Supinum II |
sugglutītū |
sugglutio
Глагол, четвёртое спряжение.
Приставка: sug-; корень: --.