Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: supercertā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
supercertō |
supercertor |
supercertem |
supercerter |
— |
— |
| 2 p. |
supercertas |
supercertāris |
supercertes |
supercertēris |
supercertā |
supercertare |
| 3 p. |
supercertat |
supercertātur |
supercertet |
supercertētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
supercertāmus |
supercertāmur |
supercertēmus |
supercertēmur |
— |
— |
| 2 p. |
supercertātis |
supercertāmini |
supercertētis |
supercertēmini |
supercertāte |
supercertamini |
| 3 p. |
supercertant |
supercertantur |
supercertent |
supercertentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
supercertābam |
supercertābar |
supercertārem |
supercertārer |
| 2 p. |
supercertābas |
supercertabāris |
supercertāres |
supercertarēris |
| 3 p. |
supercertābat |
supercertabātur |
supercertāret |
supercertarētur |
| Plur. |
1 p. |
supercertabāmus |
supercertabāmur |
supercertarēmus |
supercertarēmur |
| 2 p. |
supercertabātis |
supercertabamini |
supercertarētis |
supercertarēmini |
| 3 p. |
supercertābant |
supercertabantur |
supercertarent |
supercertarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
supercertābo |
supercertabor |
— |
| 2 p. |
supercertābis |
supercertaberis |
supercertāto |
| 3 p. |
supercertābit |
supercertabitur |
supercertāto |
| Plur. |
1 p. |
supercertabimus |
supercertabimur |
— |
| 2 p. |
supercertabitis |
supercertabimini |
supercertatōte |
| 3 p. |
supercertabuntur |
supercertanto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
supercertāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
supercertāri |
| Participium praesentis actīvi |
supercertāns |
| Gerundium |
supercertandī |
| Gerundivum |
supercertandus, -a, -um |
Основа перфекта: supercertāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
supercertāvī |
supercertāverim |
supercertāveram |
supercertāvissem |
supercertāverō |
| 2 p. |
supercertāvisti |
supercertāveris |
supercertāveras |
supercertāvisses |
supercertāveris |
| 3 p. |
supercertāvit |
supercertāverit |
supercertāverat |
supercertāvisset |
supercertāverit |
| Pl. |
1 p. |
supercertāvimus |
supercertāverimus |
supercertāverāmus |
supercertāvissēmus |
supercertāverimus |
| 2 p. |
supercertāvistis |
supercertāveritis |
supercertāverātis |
supercertāvissētis |
supercertāveritis |
| 3 p. |
supercertāvērunt |
supercertāverint |
supercertāverant |
supercertāvissent |
supercertāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
supercertāvisse |
Основа супина: supercertāt-
| Participium perfecti passivi |
supercertātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
supercertātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
supercertātum |
| Supinum II |
supercertātū |
supercerto
Глагол, первое спряжение.
Приставка: super-; корень: --.