Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: supplicā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
supplicō |
supplicor |
supplicem |
supplicer |
— |
— |
| 2 p. |
supplicas |
supplicāris |
supplices |
supplicēris |
supplicā |
supplicare |
| 3 p. |
supplicat |
supplicātur |
supplicet |
supplicētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
supplicāmus |
supplicāmur |
supplicēmus |
supplicēmur |
— |
— |
| 2 p. |
supplicātis |
supplicāmini |
supplicētis |
supplicēmini |
supplicāte |
supplicamini |
| 3 p. |
supplicant |
supplicantur |
supplicent |
supplicentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
supplicābam |
supplicābar |
supplicārem |
supplicārer |
| 2 p. |
supplicābas |
supplicabāris |
supplicāres |
supplicarēris |
| 3 p. |
supplicābat |
supplicabātur |
supplicāret |
supplicarētur |
| Plur. |
1 p. |
supplicabāmus |
supplicabāmur |
supplicarēmus |
supplicarēmur |
| 2 p. |
supplicabātis |
supplicabamini |
supplicarētis |
supplicarēmini |
| 3 p. |
supplicābant |
supplicabantur |
supplicarent |
supplicarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
supplicābo |
supplicabor |
— |
| 2 p. |
supplicābis |
supplicaberis |
supplicāto |
| 3 p. |
supplicābit |
supplicabitur |
supplicāto |
| Plur. |
1 p. |
supplicabimus |
supplicabimur |
— |
| 2 p. |
supplicabitis |
supplicabimini |
supplicatōte |
| 3 p. |
supplicabuntur |
supplicanto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
supplicāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
supplicāri |
| Participium praesentis actīvi |
supplicāns |
| Gerundium |
supplicandī |
| Gerundivum |
supplicandus, -a, -um |
Основа перфекта: supplicāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
supplicāvī |
supplicāverim |
supplicāveram |
supplicāvissem |
supplicāverō |
| 2 p. |
supplicāvisti |
supplicāveris |
supplicāveras |
supplicāvisses |
supplicāveris |
| 3 p. |
supplicāvit |
supplicāverit |
supplicāverat |
supplicāvisset |
supplicāverit |
| Pl. |
1 p. |
supplicāvimus |
supplicāverimus |
supplicāverāmus |
supplicāvissēmus |
supplicāverimus |
| 2 p. |
supplicāvistis |
supplicāveritis |
supplicāverātis |
supplicāvissētis |
supplicāveritis |
| 3 p. |
supplicāvērunt |
supplicāverint |
supplicāverant |
supplicāvissent |
supplicāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
supplicāvisse |
Основа супина: supplicāt-
| Participium perfecti passivi |
supplicātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
supplicātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
supplicātum |
| Supinum II |
supplicātū |
supplico
Глагол, первое спряжение.
Приставка: sup-; корень: --.