Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: ustulā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
ustulō |
ustulor |
ustulem |
ustuler |
— |
— |
| 2 p. |
ustulas |
ustulāris |
ustules |
ustulēris |
ustulā |
ustulare |
| 3 p. |
ustulat |
ustulātur |
ustulet |
ustulētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
ustulāmus |
ustulāmur |
ustulēmus |
ustulēmur |
— |
— |
| 2 p. |
ustulātis |
ustulāmini |
ustulētis |
ustulēmini |
ustulāte |
ustulamini |
| 3 p. |
ustulant |
ustulantur |
ustulent |
ustulentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
ustulābam |
ustulābar |
ustulārem |
ustulārer |
| 2 p. |
ustulābas |
ustulabāris |
ustulāres |
ustularēris |
| 3 p. |
ustulābat |
ustulabātur |
ustulāret |
ustularētur |
| Plur. |
1 p. |
ustulabāmus |
ustulabāmur |
ustularēmus |
ustularēmur |
| 2 p. |
ustulabātis |
ustulabamini |
ustularētis |
ustularēmini |
| 3 p. |
ustulābant |
ustulabantur |
ustularent |
ustularentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
ustulābo |
ustulabor |
— |
| 2 p. |
ustulābis |
ustulaberis |
ustulāto |
| 3 p. |
ustulābit |
ustulabitur |
ustulāto |
| Plur. |
1 p. |
ustulabimus |
ustulabimur |
— |
| 2 p. |
ustulabitis |
ustulabimini |
ustulatōte |
| 3 p. |
ustulabuntur |
ustulanto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
ustulāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
ustulāri |
| Participium praesentis actīvi |
ustulāns |
| Gerundium |
ustulandī |
| Gerundivum |
ustulandus, -a, -um |
Основа перфекта: ustulāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
ustulāvī |
ustulāverim |
ustulāveram |
ustulāvissem |
ustulāverō |
| 2 p. |
ustulāvisti |
ustulāveris |
ustulāveras |
ustulāvisses |
ustulāveris |
| 3 p. |
ustulāvit |
ustulāverit |
ustulāverat |
ustulāvisset |
ustulāverit |
| Pl. |
1 p. |
ustulāvimus |
ustulāverimus |
ustulāverāmus |
ustulāvissēmus |
ustulāverimus |
| 2 p. |
ustulāvistis |
ustulāveritis |
ustulāverātis |
ustulāvissētis |
ustulāveritis |
| 3 p. |
ustulāvērunt |
ustulāverint |
ustulāverant |
ustulāvissent |
ustulāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
ustulāvisse |
Основа супина: ustulāt-
| Participium perfecti passivi |
ustulātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
ustulātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
ustulātum |
| Supinum II |
ustulātū |
us-tu-lo
Глагол, первое спряжение.
Корень: -us-; суффикс: -ul; окончание: -o.