Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: vertiginā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
vertiginō |
vertiginor |
vertiginem |
vertiginer |
— |
— |
| 2 p. |
vertiginas |
vertigināris |
vertigines |
vertiginēris |
vertiginā |
vertiginare |
| 3 p. |
vertiginat |
vertiginātur |
vertiginet |
vertiginētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
vertigināmus |
vertigināmur |
vertiginēmus |
vertiginēmur |
— |
— |
| 2 p. |
vertiginātis |
vertigināmini |
vertiginētis |
vertiginēmini |
vertigināte |
vertiginamini |
| 3 p. |
vertiginant |
vertiginantur |
vertiginent |
vertiginentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
vertiginābam |
vertiginābar |
vertiginārem |
vertiginārer |
| 2 p. |
vertiginābas |
vertiginabāris |
vertigināres |
vertiginarēris |
| 3 p. |
vertiginābat |
vertiginabātur |
vertigināret |
vertiginarētur |
| Plur. |
1 p. |
vertiginabāmus |
vertiginabāmur |
vertiginarēmus |
vertiginarēmur |
| 2 p. |
vertiginabātis |
vertiginabamini |
vertiginarētis |
vertiginarēmini |
| 3 p. |
vertiginābant |
vertiginabantur |
vertiginarent |
vertiginarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
vertiginābo |
vertiginabor |
— |
| 2 p. |
vertiginābis |
vertiginaberis |
vertigināto |
| 3 p. |
vertiginābit |
vertiginabitur |
vertigināto |
| Plur. |
1 p. |
vertiginabimus |
vertiginabimur |
— |
| 2 p. |
vertiginabitis |
vertiginabimini |
vertiginatōte |
| 3 p. |
vertiginabuntur |
vertiginanto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
vertigināre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
vertigināri |
| Participium praesentis actīvi |
vertigināns |
| Gerundium |
vertiginandī |
| Gerundivum |
vertiginandus, -a, -um |
Основа перфекта: vertigināv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
vertigināvī |
vertigināverim |
vertigināveram |
vertigināvissem |
vertigināverō |
| 2 p. |
vertigināvisti |
vertigināveris |
vertigināveras |
vertigināvisses |
vertigināveris |
| 3 p. |
vertigināvit |
vertigināverit |
vertigināverat |
vertigināvisset |
vertigināverit |
| Pl. |
1 p. |
vertigināvimus |
vertigināverimus |
vertigināverāmus |
vertigināvissēmus |
vertigināverimus |
| 2 p. |
vertigināvistis |
vertigināveritis |
vertigināverātis |
vertigināvissētis |
vertigināveritis |
| 3 p. |
vertigināvērunt |
vertigināverint |
vertigināverant |
vertigināvissent |
vertigināverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
vertigināvisse |
Основа супина: vertigināt-
| Participium perfecti passivi |
vertiginātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
vertiginātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
vertiginātum |
| Supinum II |
vertiginātū |
vertigino
Глагол, первое спряжение.
Корень: --.