Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: abundā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
abundō |
abundor |
abundem |
abunder |
— |
— |
| 2 p. |
abundas |
abundāris |
abundes |
abundēris |
abundā |
abundare |
| 3 p. |
abundat |
abundātur |
abundet |
abundētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
abundāmus |
abundāmur |
abundēmus |
abundēmur |
— |
— |
| 2 p. |
abundātis |
abundāmini |
abundētis |
abundēmini |
abundāte |
abundamini |
| 3 p. |
abundant |
abundantur |
abundent |
abundentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
abundābam |
abundābar |
abundārem |
abundārer |
| 2 p. |
abundābas |
abundabāris |
abundāres |
abundarēris |
| 3 p. |
abundābat |
abundabātur |
abundāret |
abundarētur |
| Plur. |
1 p. |
abundabāmus |
abundabāmur |
abundarēmus |
abundarēmur |
| 2 p. |
abundabātis |
abundabamini |
abundarētis |
abundarēmini |
| 3 p. |
abundābant |
abundabantur |
abundarent |
abundarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
abundābo |
abundabor |
— |
| 2 p. |
abundābis |
abundaberis |
abundāto |
| 3 p. |
abundābit |
abundabitur |
abundāto |
| Plur. |
1 p. |
abundabimus |
abundabimur |
— |
| 2 p. |
abundabitis |
abundabimini |
abundatōte |
| 3 p. |
abundabuntur |
abundanto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
abundāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
abundāri |
| Participium praesentis actīvi |
abundāns |
| Gerundium |
abundandī |
| Gerundivum |
abundandus, -a, -um |
Основа перфекта: abundāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
abundāvī |
abundāverim |
abundāveram |
abundāvissem |
abundāverō |
| 2 p. |
abundāvisti |
abundāveris |
abundāveras |
abundāvisses |
abundāveris |
| 3 p. |
abundāvit |
abundāverit |
abundāverat |
abundāvisset |
abundāverit |
| Pl. |
1 p. |
abundāvimus |
abundāverimus |
abundāverāmus |
abundāvissēmus |
abundāverimus |
| 2 p. |
abundāvistis |
abundāveritis |
abundāverātis |
abundāvissētis |
abundāveritis |
| 3 p. |
abundāvērunt |
abundāverint |
abundāverant |
abundāvissent |
abundāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
abundāvisse |
Основа супина: abundāt-
| Participium perfecti passivi |
abundātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
abundātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
abundātum |
| Supinum II |
abundātū |
abundo
Глагол, первое спряжение.
Приставка: ab-; корень: -und-; окончание: -o.