Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: efflīg-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
efflīgō |
efflīgor |
efflīgam |
efflīgar |
— |
— |
| 2 p. |
efflīgis |
efflīgeris |
efflīgas |
efflīgāris |
efflīge |
efflīgere |
| 3 p. |
efflīgit |
efflīgitur |
efflīgat |
efflīgātur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
efflīgimus |
efflīgimur |
efflīgāmus |
efflīgāmur |
— |
— |
| 2 p. |
efflīgitis |
efflīgimini |
efflīgātis |
efflīgamini |
efflīgite |
efflīgimini |
| 3 p. |
efflīgunt |
efflīguntur |
efflīgant |
efflīgantur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
efflīgēbam |
efflīgēbar |
efflīgerem |
efflīgerer |
| 2 p. |
efflīgēbas |
efflīgebāris |
efflīgeres |
efflīgerēris |
| 3 p. |
efflīgēbat |
efflīgebātur |
efflīgeret |
efflīgerētur |
| Plur. |
1 p. |
efflīgebāmus |
efflīgebāmur |
efflīgerēmus |
efflīgerēmur |
| 2 p. |
efflīgebātis |
efflīgebamini |
efflīgerētis |
efflīgerēmini |
| 3 p. |
efflīgēbant |
efflīgebantur |
efflīgerent |
efflīgerentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
efflīgam |
efflīgar |
— |
| 2 p. |
efflīges |
efflīgēris |
efflīgito |
| 3 p. |
efflīget |
efflīgētur |
efflīgito |
| Plur. |
1 p. |
efflīgēmus |
efflīgēmur |
— |
| 2 p. |
efflīgētis |
efflīgemini |
efflīgitōte |
| 3 p. |
efflīgentur |
efflīgunto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
efflīgĕre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
efflīgi |
| Participium praesentis actīvi |
efflīgens |
| Gerundium |
efflīgendi |
| Gerundivum |
efflīgendus, -a, -um |
Основа перфекта: efflīx-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
efflīxī |
efflīxerim |
efflīxeram |
efflīxissem |
efflīxerō |
| 2 p. |
efflīxisti |
efflīxeris |
efflīxeras |
efflīxisses |
efflīxeris |
| 3 p. |
efflīxit |
efflīxerit |
efflīxerat |
efflīxisset |
efflīxerit |
| Pl. |
1 p. |
efflīximus |
efflīxerimus |
efflīxerāmus |
efflīxissēmus |
efflīxerimus |
| 2 p. |
efflīxistis |
efflīxeritis |
efflīxerātis |
efflīxissētis |
efflīxeritis |
| 3 p. |
efflīxērunt |
efflīxerint |
efflīxerant |
efflīxissent |
efflīxerint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
efflīxisse |
Основа супина: efflīct-
| Participium perfecti passivi |
efflīctus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
efflīctūrus, -a, -um |
| Supinum I |
efflīctum |
| Supinum II |
efflīctū |
ef-flī-go
Глагол, третье спряжение.
Приставка: ef-; корень: -flig-; окончание: -o.