Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: involā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
involō |
involor |
involem |
involer |
— |
— |
| 2 p. |
involas |
involāris |
involes |
involēris |
involā |
involare |
| 3 p. |
involat |
involātur |
involet |
involētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
involāmus |
involāmur |
involēmus |
involēmur |
— |
— |
| 2 p. |
involātis |
involāmini |
involētis |
involēmini |
involāte |
involamini |
| 3 p. |
involant |
involantur |
involent |
involentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
involābam |
involābar |
involārem |
involārer |
| 2 p. |
involābas |
involabāris |
involāres |
involarēris |
| 3 p. |
involābat |
involabātur |
involāret |
involarētur |
| Plur. |
1 p. |
involabāmus |
involabāmur |
involarēmus |
involarēmur |
| 2 p. |
involabātis |
involabamini |
involarētis |
involarēmini |
| 3 p. |
involābant |
involabantur |
involarent |
involarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
involābo |
involabor |
— |
| 2 p. |
involābis |
involaberis |
involāto |
| 3 p. |
involābit |
involabitur |
involāto |
| Plur. |
1 p. |
involabimus |
involabimur |
— |
| 2 p. |
involabitis |
involabimini |
involatōte |
| 3 p. |
involabuntur |
involanto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
involāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
involāri |
| Participium praesentis actīvi |
involāns |
| Gerundium |
involandī |
| Gerundivum |
involandus, -a, -um |
Основа перфекта: involāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
involāvī |
involāverim |
involāveram |
involāvissem |
involāverō |
| 2 p. |
involāvisti |
involāveris |
involāveras |
involāvisses |
involāveris |
| 3 p. |
involāvit |
involāverit |
involāverat |
involāvisset |
involāverit |
| Pl. |
1 p. |
involāvimus |
involāverimus |
involāverāmus |
involāvissēmus |
involāverimus |
| 2 p. |
involāvistis |
involāveritis |
involāverātis |
involāvissētis |
involāveritis |
| 3 p. |
involāvērunt |
involāverint |
involāverant |
involāvissent |
involāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
involāvisse |
Основа супина: involāt-
| Participium perfecti passivi |
involātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
involātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
involātum |
| Supinum II |
involātū |
involo
Глагол, первое спряжение.
Приставка: in-; корень: --.