Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: obserā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
obserō |
obseror |
obserem |
obserer |
— |
— |
| 2 p. |
obseras |
obserāris |
obseres |
obserēris |
obserā |
obserare |
| 3 p. |
obserat |
obserātur |
obseret |
obserētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
obserāmus |
obserāmur |
obserēmus |
obserēmur |
— |
— |
| 2 p. |
obserātis |
obserāmini |
obserētis |
obserēmini |
obserāte |
obseramini |
| 3 p. |
obserant |
obserantur |
obserent |
obserentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
obserābam |
obserābar |
obserārem |
obserārer |
| 2 p. |
obserābas |
obserabāris |
obserāres |
obserarēris |
| 3 p. |
obserābat |
obserabātur |
obserāret |
obserarētur |
| Plur. |
1 p. |
obserabāmus |
obserabāmur |
obserarēmus |
obserarēmur |
| 2 p. |
obserabātis |
obserabamini |
obserarētis |
obserarēmini |
| 3 p. |
obserābant |
obserabantur |
obserarent |
obserarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
obserābo |
obserabor |
— |
| 2 p. |
obserābis |
obseraberis |
obserāto |
| 3 p. |
obserābit |
obserabitur |
obserāto |
| Plur. |
1 p. |
obserabimus |
obserabimur |
— |
| 2 p. |
obserabitis |
obserabimini |
obseratōte |
| 3 p. |
obserabuntur |
obseranto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
obserāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
obserāri |
| Participium praesentis actīvi |
obserāns |
| Gerundium |
obserandī |
| Gerundivum |
obserandus, -a, -um |
Основа перфекта: obserāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
obserāvī |
obserāverim |
obserāveram |
obserāvissem |
obserāverō |
| 2 p. |
obserāvisti |
obserāveris |
obserāveras |
obserāvisses |
obserāveris |
| 3 p. |
obserāvit |
obserāverit |
obserāverat |
obserāvisset |
obserāverit |
| Pl. |
1 p. |
obserāvimus |
obserāverimus |
obserāverāmus |
obserāvissēmus |
obserāverimus |
| 2 p. |
obserāvistis |
obserāveritis |
obserāverātis |
obserāvissētis |
obserāveritis |
| 3 p. |
obserāvērunt |
obserāverint |
obserāverant |
obserāvissent |
obserāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
obserāvisse |
Основа супина: obserāt-
| Participium perfecti passivi |
obserātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
obserātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
obserātum |
| Supinum II |
obserātū |
ob-se-ro
Глагол, первое спряжение.
Приставка: ob-; корень: -ser-; окончание: -o.