Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: praevalē-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
praevaleō |
praevaleor |
praevaleam |
praevalear |
— |
— |
| 2 p. |
praevales |
praevalēris |
praevaleas |
praevaleāris |
praevale |
praevalere |
| 3 p. |
praevalet |
praevalētur |
praevaleat |
praevaleātur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
praevalēmus |
praevalēmur |
praevaleāmus |
praevaleāmur |
— |
— |
| 2 p. |
praevalētis |
praevalemini |
praevaleātis |
praevaleamini |
praevalēte |
praevalemini |
| 3 p. |
praevalent |
praevalentur |
praevaleant |
praevaleantur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
praevalēbam |
praevalēbar |
praevalērem |
praevalērer |
| 2 p. |
praevalēbas |
praevalebāris |
praevalēres |
praevalerēris |
| 3 p. |
praevalēbat |
praevalebātur |
praevalēret |
praevalerētur |
| Plur. |
1 p. |
praevalebāmus |
praevalebāmur |
praevalerēmus |
praevalerēmur |
| 2 p. |
praevalebātis |
praevalebamini |
praevalerētis |
praevalerēmini |
| 3 p. |
praevalēbant |
praevalebantur |
praevalerent |
praevalerentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
praevalēbo |
praevalēbor |
— |
| 2 p. |
praevalēbis |
praevaleberis |
praevalēto |
| 3 p. |
praevalēbit |
praevalebitur |
praevalēto |
| Plur. |
1 p. |
praevalebimus |
praevalebimur |
— |
| 2 p. |
praevalebitis |
praevalebimini |
praevaletōte |
| 3 p. |
praevalebuntur |
praevalento |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
praevalēre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
praevalēri |
| Participium praesentis actīvi |
praevalens |
| Gerundium |
praevalendi |
| Gerundivum |
praevalendus, -a, -um |
Основа перфекта: praevalu-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
praevaluī |
praevaluerim |
praevalueram |
praevaluissem |
praevaluerō |
| 2 p. |
praevaluisti |
praevalueris |
praevalueras |
praevaluisses |
praevalueris |
| 3 p. |
praevaluit |
praevaluerit |
praevaluerat |
praevaluisset |
praevaluerit |
| Pl. |
1 p. |
praevaluimus |
praevaluerimus |
praevaluerāmus |
praevaluissēmus |
praevaluerimus |
| 2 p. |
praevaluistis |
praevalueritis |
praevaluerātis |
praevaluissētis |
praevalueritis |
| 3 p. |
praevaluērunt |
praevaluerint |
praevaluerant |
praevaluissent |
praevaluerint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
praevaluisse |
prae-va-le·o
Глагол, второе спряжение.
Приставка: prae-; корень: --.