Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: relinqu-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
relinquō |
relinquor |
relinquam |
relinquar |
— |
— |
| 2 p. |
relinquis |
relinqueris |
relinquas |
relinquāris |
relinque |
relinquere |
| 3 p. |
relinquit |
relinquitur |
relinquat |
relinquātur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
relinquimus |
relinquimur |
relinquāmus |
relinquāmur |
— |
— |
| 2 p. |
relinquitis |
relinquimini |
relinquātis |
relinquamini |
relinquite |
relinquimini |
| 3 p. |
relinquunt |
relinquuntur |
relinquant |
relinquantur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
relinquēbam |
relinquēbar |
relinquerem |
relinquerer |
| 2 p. |
relinquēbas |
relinquebāris |
relinqueres |
relinquerēris |
| 3 p. |
relinquēbat |
relinquebātur |
relinqueret |
relinquerētur |
| Plur. |
1 p. |
relinquebāmus |
relinquebāmur |
relinquerēmus |
relinquerēmur |
| 2 p. |
relinquebātis |
relinquebamini |
relinquerētis |
relinquerēmini |
| 3 p. |
relinquēbant |
relinquebantur |
relinquerent |
relinquerentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
relinquam |
relinquar |
— |
| 2 p. |
relinques |
relinquēris |
relinquito |
| 3 p. |
relinquet |
relinquētur |
relinquito |
| Plur. |
1 p. |
relinquēmus |
relinquēmur |
— |
| 2 p. |
relinquētis |
relinquemini |
relinquitōte |
| 3 p. |
relinquentur |
relinquunto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
relinquĕre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
relinqui |
| Participium praesentis actīvi |
relinquens |
| Gerundium |
relinquendi |
| Gerundivum |
relinquendus, -a, -um |
Основа перфекта: relīqu-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
relīquī |
relīquerim |
relīqueram |
relīquissem |
relīquerō |
| 2 p. |
relīquisti |
relīqueris |
relīqueras |
relīquisses |
relīqueris |
| 3 p. |
relīquit |
relīquerit |
relīquerat |
relīquisset |
relīquerit |
| Pl. |
1 p. |
relīquimus |
relīquerimus |
relīquerāmus |
relīquissēmus |
relīquerimus |
| 2 p. |
relīquistis |
relīqueritis |
relīquerātis |
relīquissētis |
relīqueritis |
| 3 p. |
relīquērunt |
relīquerint |
relīquerant |
relīquissent |
relīquerint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
relīquisse |
Основа супина: relict-
| Participium perfecti passivi |
relictus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
relictūrus, -a, -um |
| Supinum I |
relictum |
| Supinum II |
relictū |
re-lin-quo
Глагол, третье спряжение.
Приставка: re-; корень: -li-n-qu-; окончание: -o.