Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: temptā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
temptō |
temptor |
temptem |
tempter |
— |
— |
| 2 p. |
temptas |
temptāris |
temptes |
temptēris |
temptā |
temptare |
| 3 p. |
temptat |
temptātur |
temptet |
temptētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
temptāmus |
temptāmur |
temptēmus |
temptēmur |
— |
— |
| 2 p. |
temptātis |
temptāmini |
temptētis |
temptēmini |
temptāte |
temptamini |
| 3 p. |
temptant |
temptantur |
temptent |
temptentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
temptābam |
temptābar |
temptārem |
temptārer |
| 2 p. |
temptābas |
temptabāris |
temptāres |
temptarēris |
| 3 p. |
temptābat |
temptabātur |
temptāret |
temptarētur |
| Plur. |
1 p. |
temptabāmus |
temptabāmur |
temptarēmus |
temptarēmur |
| 2 p. |
temptabātis |
temptabamini |
temptarētis |
temptarēmini |
| 3 p. |
temptābant |
temptabantur |
temptarent |
temptarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
temptābo |
temptabor |
— |
| 2 p. |
temptābis |
temptaberis |
temptāto |
| 3 p. |
temptābit |
temptabitur |
temptāto |
| Plur. |
1 p. |
temptabimus |
temptabimur |
— |
| 2 p. |
temptabitis |
temptabimini |
temptatōte |
| 3 p. |
temptabuntur |
temptanto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
temptāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
temptāri |
| Participium praesentis actīvi |
temptāns |
| Gerundium |
temptandī |
| Gerundivum |
temptandus, -a, -um |
Основа перфекта: temptāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
temptāvī |
temptāverim |
temptāveram |
temptāvissem |
temptāverō |
| 2 p. |
temptāvisti |
temptāveris |
temptāveras |
temptāvisses |
temptāveris |
| 3 p. |
temptāvit |
temptāverit |
temptāverat |
temptāvisset |
temptāverit |
| Pl. |
1 p. |
temptāvimus |
temptāverimus |
temptāverāmus |
temptāvissēmus |
temptāverimus |
| 2 p. |
temptāvistis |
temptāveritis |
temptāverātis |
temptāvissētis |
temptāveritis |
| 3 p. |
temptāvērunt |
temptāverint |
temptāverant |
temptāvissent |
temptāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
temptāvisse |
Основа супина: temptāt-
| Participium perfecti passivi |
temptātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
temptātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
temptātum |
| Supinum II |
temptātū |
temp-to
Глагол, первое спряжение.
Корень: -tempt-; окончание: -o.