Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: vigē-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
vigeō |
vigeor |
vigeam |
vigear |
— |
— |
| 2 p. |
viges |
vigēris |
vigeas |
vigeāris |
vige |
vigere |
| 3 p. |
viget |
vigētur |
vigeat |
vigeātur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
vigēmus |
vigēmur |
vigeāmus |
vigeāmur |
— |
— |
| 2 p. |
vigētis |
vigemini |
vigeātis |
vigeamini |
vigēte |
vigemini |
| 3 p. |
vigent |
vigentur |
vigeant |
vigeantur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
vigēbam |
vigēbar |
vigērem |
vigērer |
| 2 p. |
vigēbas |
vigebāris |
vigēres |
vigerēris |
| 3 p. |
vigēbat |
vigebātur |
vigēret |
vigerētur |
| Plur. |
1 p. |
vigebāmus |
vigebāmur |
vigerēmus |
vigerēmur |
| 2 p. |
vigebātis |
vigebamini |
vigerētis |
vigerēmini |
| 3 p. |
vigēbant |
vigebantur |
vigerent |
vigerentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
vigēbo |
vigēbor |
— |
| 2 p. |
vigēbis |
vigeberis |
vigēto |
| 3 p. |
vigēbit |
vigebitur |
vigēto |
| Plur. |
1 p. |
vigebimus |
vigebimur |
— |
| 2 p. |
vigebitis |
vigebimini |
vigetōte |
| 3 p. |
vigebuntur |
vigento |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
vigēre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
vigēri |
| Participium praesentis actīvi |
vigens |
| Gerundium |
vigendi |
| Gerundivum |
vigendus, -a, -um |
Основа перфекта: vigu-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
viguī |
viguerim |
vigueram |
viguissem |
viguerō |
| 2 p. |
viguisti |
vigueris |
vigueras |
viguisses |
vigueris |
| 3 p. |
viguit |
viguerit |
viguerat |
viguisset |
viguerit |
| Pl. |
1 p. |
viguimus |
viguerimus |
viguerāmus |
viguissēmus |
viguerimus |
| 2 p. |
viguistis |
vigueritis |
viguerātis |
viguissētis |
vigueritis |
| 3 p. |
viguērunt |
viguerint |
viguerant |
viguissent |
viguerint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
viguisse |
vi-ge·o
Глагол, второе спряжение.
Корень: --.